เมียโคชตะกร้อ
เรื่องมีอยู่ว่า กิจ
เป็นครูสอนพลศึกษาในโรงเรียนชนบทห่างไกล
กีฬาที่เขาถนัดคือ ตะกร้อ
เขาเคยเป็นนักกีฬาตะกร้อ เคยเป็นตัวแทนระดับภาคไปแข่งขันมาทั่วประเทศ แม้เมื่อกิจ อายุ 39 ปี เขาฟิตและหุ่นดีมาก
เนื่องจากเขาเลานตะกร้อเป็นประจำ
สุดท้ายก็มีสาวมาสนใจ
มีสาวคนหนึ่งชื่อ อร อายุ35
ปี กิจรู้สึกถูกใจ และทั้งคู่ก็ได้คบหา
แต่งงานกันอยู่ด้วยกันเรื่อยมา มีลูกด้วยกัน 1 คนหฝกิจ กับอร มักจะเย็ดกันอยู่ทุกวันๆ ละหลายๆ ครั้ง คราใดที่กิจกลับจากโรงเรียน ยังไม่ทันที่กิจจะได้อาบน้ำ อรก็รีบเข้าไปถอดกางเกงวอร์มที่กิจใส่ออก และจัดการอมควยกิจ อย่างกับหิวกระหายมานาน จะว่าไป ควยของกิจนั้น แม้ไม่ใหญ่มาก
แต่ก็อึดพอสมควร
อรก็เลยติดใจรสควยผัวเรื่อยมา
แม้มีลูกด้วยกัน
ทั้งคู่ก็จะแอบเย็ดกันทุกคืน เมื่อลูกนอนหลับ ต่อมา
กิจ ได้มีโอกาสคุมทีมตะกร้อของโรงเรียนไปแข่งระดับจังหวัด ซึ่งโรงเรียนของกิจและเด็ก ค่อนข้างห่างไกลจากตัวเมือง
ซึ่งเป็นสถานที่แข่งขัน
กิจเลยให้นักกีฬาตะกร้อ ซึ่งเป็นนักเรียนชั้นม.3 จำนวน
5 คน ไปนอนค้างคืนที่บ้านของกิจ
เนื่องจากไม่ไกลจากที่จัดการแข่งขัน
ในจำนวนทั้ง 5 คนนั้น มี เจ เมย์
ดิว บอสและ ทาม แต่ละคนนั้น หุ่นดี ตามประสานักกีฬา แม้ไม่หล่อเหลาเอาการเท่าไหร่ วันแรกที่กิจพาเด็กๆ เหล่านั้นไปที่บ้าน กิจก็แนะนำให้รู้จักกับอร ซึ่งเป็นเมียตัวเองให้เด็กๆ รู้จัก เด็กก็จะเรียกแม่อร จนเคยชิน
อยู่มาวันหนึ่ง หลังจากกิจพาเด็กๆ ไปซ้อมตะกร้อ
และพากันกลับมาถึงบ้าน คืนนั้นอรตั้งใจว่าจะเย็ดกับกิจ
เหมือนเช่นทุกๆ วันที่เคยทำมา
แต่พอถึงเวลา กิจ
ก็ได้เอาแต่นอน อรพยายามอมควย รูดควยกิจให้ควยกิจตื่นตัว ซึ่งตนจะได้ขึ้นนั่งทับควยกิจ
ให้เสร็จสมอารมณ์หมาย แต่ ควยกิจกลับไม่แข็ง
คงเป็นเพราะกิจเหนื่อยมาทั้งวันกับการซ้อมตะกร้อให้เด็ก กิจจึงเผลอหลับไป อรซึ่งกำลังเงี่ยน
ก็เดินลงบันไดไปที่ชั้นล่างของตัวบ้าน
เห็นเด็กทั้งห้าคนซึ่งนั่งดูทีวีอยู่ที่โถงรับแขก
ทั้งหมดยังสวมชุดกีฬาซึ่งเปียกโชคไปด้วยเหงื่อ อรเห็นดังนั้น ก็เลยพูดกับทั้งห้าคนว่า" เด็กๆ ถอดชุดกีฬาเอามาให้แม่อร ๆ จะเอาไปซัก
"
เด็กทั้งห้าคนก็รีบถอดเสื้อกีฬาที่ยังเปียกโชกเอามาให้อร อร รับเสื้อทั้งห้าไป จากนั้นก็ยอกให้ถอดกางเกงบอลออ
ส่งมาให้ตนด้วย เด็กสี่คนถอดกางเกงบอลออก
ยื่นให้อรแต่โดยดี
ทั้งสี่เหลือเพียงกางเกงในปกปิดเท่านั้น
มีแต่ทาม ที่อึกอัก เก้ๆ กังๆ ไม่ยอมถอดกางเกงออก จากนั้น
ทามก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
พร้อมกับพูดกับอรว่า "แม่อร เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำก่อน ปวดท้อง"
อรก็ไม่ว่าอะไร
เด็กทั้งสี่ก็รีบวิ่งขึ้นไปบนชั้นสอง
เพื่อจะไปอาบน้ำ ในขณะที่อร
ก็เดินไปทางห้องน้ำชั้นล่างที่ทามวิ่งไปเข้า
จากนั้น ทาม ก็แง้มประตูห้องน้ำ
พร้อมกับยื่นกางเกงบอลมาให้อร
จากนั้นทามก็ปิดประตูห้องน้ำ
อรก็เดินไปลานด้านหลังบ้าน เพื่อจะแช่เสื้อผ้าชุดกีฬาของพวกเด็ก ปรากฎว่า กางเกงบอลของทาม แตกต่างจากของเด็กอีกสี่คน คือด้านในกางเกงบอลของทาม
ซึ่งเป็นส่วนเป้ากางเกง มีคราบน้ำ
และเหงื่อ เปียกชุ่ม ในขณะที่กางเกงบอลอีกสี่ตัวนั้น ไม่มีความเปียกชื้นมากมายเหมือนของทาม จากนั้นอรลองดมที่เป้ากางเกงบอลของทาม มีกลิ่นควยผสมเหงื่อติดอยู่ ซึ่งอรรู้สึกชอบขึ้นมาทันที
เพราะเป็นกลิ่นเดียวกับที่อรได้จากควยของกิจ
อรดมไปด้วย มืออีกข้างก็เขี่ยหีตัวเองไปด้วย อรนึกในใจ
จึงรู้ว่า ทาม
ไม่ได้สวมกางเกงใน กลิ่นควยเด็กๆ
จึงตลบไปทั่วกางเกง ในจากนั้น
ใช้มือข้างที่เขี่ยติ่งหีตัวเอง ไปคว้าเอากางเกงบอลสี่ตัวที่เหลือมาดมดอม ก็ไม่ได้กลิ่นควยแต่อย่างใด จึงกลับมาสนใจกลิ่นควยติดกางเกงของทามต่อ นึกในใจ
ทำยังไงจึงจะได้เอาเด็กคนนี้น๊ะ
ในขณะที่ตนเองกำลังดมกลิ่นและคิดวิธีอยู่นั้น ทามก็เปิดประตูจะออกจากห้องน้ำ เปิดมาเห็นอรกำลังดมกางเกงบอลของตน มืออีกข้างกำลังเขี่ยหีตัวเอง หลับตา
จึงได้เรียก แม่อร ทำอะไรอ่ะ อรตกใจรีบเอามือออกจากร่องหี แล้วรีบเอากางเกงบอลของทามมาปิดหีไว้ อรทำตัวไม่ถูก ทามก็บอกว่า แม่อรเงี่ยน ทำไม่บอก จากนั้น
ทามก็เดินออกมา
เผยให้เห็นควยของทาม
ซึ่งยังวัยรุ่นอยู่ กำลังตั้งโด่ชี้มาทางอร ผงกหัวหงึกๆ
สงสัยของเงี่ยนเต็มที่อร ตาค้างเพราะควยของ ทามมันใหญ่เกินตัว และหัวควยบาน
เปิดแบบสุดๆ
อรเข้าใจว่าทามไปขลิปมา
ทามอาศันช่วงที่อรตะลึงงัน
รีบยัดรวยเข้าหีอรโดยเร็ว
อรไม่ทันตั้งตัว รู้อีกที่ ทามส่ง
ทั้งหัวควยและท่อนลำเข้าหีอรอย่างง่ายดาย
ทามไม่รอช้ารีบเด้าหีของอรอย่างเร็ว เพราะกลัวมีคนมาเห็น อรก็แอ่นหีรับเต็มที่ จนกระทั่ง
ทาม เร่ง สปีด
กระหน่ำแทงควยเข้าหี ไม่นาน น้ำควยทามก็ฉีดเข้าไปในหีของอรแทบหมดสิ้น ทามรีบชักควยออกมา แล้วรีบวิ่งไปล้างควยในห้องน้ำ ส่วนอร
เมื่อรู้ว่าหีตัวเองเต็มไปด้วยน้ำกามเด็กหนุ่ม ไม่รีช้า
รับเอามือคว้านเอาน้ำควยผสมน้ำหี
มาดูดเลีย อย่างไม่รังเกียจ
จากนั้นในวันต่อๆ มา
ทามก็มักจะแอบมาดย็ดอรอยู่หลายครั้ง
โดยที่กิจไม่รู้เลยว่า
ควยทามซึ่งเป็นลูกศิษย์
จะทะลวงกี้มียตัวเอง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น