พี่พยาบาล
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับผมเมื่อตอนผมอายุได้ 20 ปีพอดี
ผมป่วยด้วยโรคทางเดินอาหารต้องเข้ารักษาในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดใกล้ใกล้กรุงเทพฯ
มีอาการอ่อนเพลียต้องให้น้ำเกลืออยู่ 3 วัน ทำอะไรเองไม่ได้
แม้แต่อาบน้ำหรือเช็ดตัว ต้องมีพยาบาล และก็ผู้ช่วยพยาบาล ทำหน้าที่เช็ดตัวและก็อาบน้ำให้
โดยที่ผมจำได้คือ พยาบาลจะเป็นคนเดิมทุกเช้า แต่ผู้ช่วยพยาบาลจะสลับกันมา
พยาบาลที่มาช่วยผมเช็ดตัวนั้นมารู้ทีหลังว่า พี่เค้าอายุประมาณ 41-42 ปี
แต่รูปร่างยังดีอยู่มาก หน้าตาไทยไทย คิ้วคมเข้ม หน้ารูปเหลี่ยมเล็กเล็ก
มีรอยยิ้มตลอดเวลา แต่ที่สะดุดตาคือสะโพกที่ผายเอวขอดกิ่วถึง
หน้าอกเป็นลูกกลมไม่ใหญ่ขนาดคงประมาณคับ b ต้นต้น
พี่เค้าชอบใส่ฟอร์มที่เป็นเสื้อสูทกับกางเกงขายาว เวลาเช็ดตัวให้ผม
พี่เค้าพูดเสมอว่า ผมอายุเท่ากับลูกชายเธอพอดีเลย
เวลาเช็ดตัวก็ไม่รังเกียจเช็ดทุกซอกทุกมุม ช่วยกันกับผู้ช่วยพยาบาลอีกคน ตั้งแต่ถอดเสื้อผ้าผมจนใส่กลับคืน
ประคองผมนั่งแล้วก็นอน ทุกครั้งไหล่หรือหน้าผมอยู่ใกล้หน้าอกพี่เค้าแค่เอื้อม
แต่ด้วยความเพลียจึงไม่มีปฏิกิริยาอะไร จนวันที่ 4
เริ่มถอดน้ำเกลือผมเองก็รู้สึกมีแรงขึ้น
น้องน้อยผมก็เริ่มตื่นตอนเช้าตุงกางเกงเหมือนเดิม เช้าวันนี้ พี่พยาบาลคนนั้นก็เข้ามาอีก
ผมพยายามอ่านชื่อที่ป้ายแต่ก็ไม่ชัดนัก แต่ไม่ต้องรู้หรอกครับอย่างอื่นสำคัญกว่า
พี่เค้าทักทายผมเหมือนทุกเช้า วันนี้เธอใส่ชุดฟอร์มเป็นกระโปรงมา
แล้วพี่เค้าบอกว่า “ วันนี้อาบน้ำหน่อยนะ ลงสบู่หน่อยหมักหมมมาหลายวันแล้ว...”
สักครู่ผู้ช่วยก็เดินเอาอุปกรณ์ที่จะอาบน้ำให้ผมมา “พี่จะช่วยพยุงนะ
ถ้าทำไม่ไหวเดี๋ยวพี่จะช่วยเอง..” พี่เค้ายิ้ม อย่างเอ็นดู
จากนั้นก็ช่วยกันกับผู้ช่วยปลดเชือกเสื้อออกแล้วเอาผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนใหญ่มาคลุมช่วง
ล่าง แล้วก็สอดมือไปปลดเชือกกางเกง ถอดกางเกงผมออกไป ผู้ช่วยเอาเสื้อผ้าชุดผู้ป่วยผมใส่ลงตระกร้า
แล้วจัดการเอาผ้าขนหนูชุบน้ำเปียกโชกมาละเลงผมบนที่นอนเลย
พี่เค้าสวมถุงมือยางแล้วเอาสบู่ละเลงตามช่วงหน้าอกผม
ตอนพยุงผมนั่งแล้วละเลงสบู่นี้เอง ผมได้สัมผัสหน้าอกพี่เค้า หลายที่ตอนที่เค้าเอื้อมเช็ดด้านหน้าด้านหลังเพราะมือหนึ่งพี่เค้าประคองดันหลังผมอยู่
ไอ้จู๋เจ้ากรรมผมดันไวต่อความรู้สึกโด่ขึ้นมาตุงผ้าที่คลุมอยู่
ไม่มีใครสังเกตผมเอามือข้างหนึ่งกดมันลงไปแล้วเอาขาหนีบไว้ จนเช็ดล้างช่วงบนเสร็จ
พี่พยาบาลเรียกให้ผู้ช่วยเอาเสื้อมาใส่ก่อนเพราะกลัวผมหนาว
แต่เสื้อที่ให้มาตัวเล็กไป ผู้ช่วยจึงเอาไปเปลี่ยน
ระหว่างนี้จึงมีเพียงผมกับพี่พยาบาลอยู่กันสองคน ในห้องเดี่ยวพิเศษนี้
พี่เค้าบอกว่า “มาพี่จะล้างช่วงขาให้”
แล้วพี่เค้าก็เลิกผ้าขนหนูมาโป๊ะที่เจ้าหนูผม
ตอนนั้นเองเจ้าจู๋ผมมันก็ดีดผืงหลุดจากซอกขาหนีบผม
มือพี่เค้าสะบัดไปถูกปลายใต้ผ้าขนหนูพอดี มันเสียวแว่บขึ้นมา พี่เค้าสะดุด”อุ้ย..”
แล้วชักมือออก “ปวดฉี่หรือเปล่าค่ะ” เธอถาม ผมบอก “เปล่าครับ”
พี่พยาบาลยิ้มแล้วเช็ดตัวผมต่อแต่คราวนี้เธอดันตัวผมนอนลงแล้วเอาผ้าเช็ดตัวมาปิดช่วงหน้าอกผม
จู๋ผมมันก็เลยโด่โชว์ต่อหน้าเธอ ผมปิดตาไม่กล้ามองหน้าเธอ สักพักเธอก็เอาผ้าขนหนูชุบน้ำล้างช่วงขาจนถึงขาอ่อนเฉียดจู๋ผมไปมา
มันรู้สึกมากจนมันผงกหัวหงึกหงึก ผมไม่กล้ามองหน้าพี่เค้าหลับตานิ่ง “อายเหรอค่ะ”
เสียงพี่เค้าถาม ผมผงกหัว พี่เค้าหัวเราะเบาเบา เดี๋ยวพี่ล็อคประตูให้
จะได้ไม่มีคนเปิดมาเห็น พี่เค้าก็เดินไปกดล็อคประตู แล้วก็รูดม่านรอบเตียงปิดอีกที
จู๋ผมมันก็ยังโ ผงกหัวหงึกหงึกอยู่
เธอเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมาโป๊ะที่จู่ผมแล้วลงมือเช็ดซอกขากับลูกอัณฑะผม
มันเสียวบอกไม่ถูก “มันไม่ยอมลงเลยนะ” พี่เค้ากระเซ้าผม
“อายมากไหมเด่ยวพี่เอาผ้าปิดหน้าให้จะได้ไม่เห็น” แล้วพี่เค้าก็เอาผ้าผืนเล็กมาปิดคลุมที่ตาผม
แล้วลงมือล้างตรงนั้นต่อละเลงสบู่จนทั่ว
แล้วผมก็สะดุ้งเพราะพี่เค้าเอานิ้วกำรูดถอกปลายจู๋ผมลงแล้วเอาน้ำละเลงลงไปผมรู้สึกได้ถึงมือที่นุ่มนิ่มกำแบบหลวมหลวม
พี่เค้าล้างอยู่สักพัก ผมสุดทนผงกหัวสู้มือเธอ “เธอหัวเราะเบาเบา “
สู้มือจังนะเรา” จากนั้นพี่เค้าเอาผามาเช็ดตรงนั้นผมตั้วแต่ซอกขาจนถึงอัณฑะ
ผมรู้สึกถึงมือที่อ่อนนุ่มป้วนเปี้ยนอยู่วนใกล้ใกล้จู๋ผมอยู่
แล้วจู่จู่พี่เค้าก็กำจู๋ผม พี่เค้ากระซิบ “ นอนนิ่งนิ่งนะพี่จะช่วย”
ผมเอามือมาจะจับมือเธอที่กำอยู่แต่เธอจับมือผมวางข้างตัว “อยู่เฉยเฉยนะอย่าซน”
จากนั้นพี่เค้าเริ่มขยับมือรูดขึ้นลงเบาเบาไล้นิ้วไปปนหัวควยผมที่สะอาดเอี่ยมแล้วก็เริ่มรูดขึ้นลงช้าช้า
น้ำหล่อลื่นไหลซึมออกจากจู่ผมโชลมทั่งหัวมันไปหมด คงไหลมาถึงมือเธอด้วย
“อุ้ย..เยอะจัง” แล้วพี่เค้าก็หยุดมือ
สักพักมีความรู้สึกถึงที่นอนที่ยวบยาบข้างตัวผม ผมผงกหัวดู พี่เค้าขึ้นมาบนเตียง
ถลกกระโปรงมากองที่เอวกางเกงในตัวน้อยยังใส่อยู่ นั่งยองยองอยู่บนตัวผม
มือค้ำอยู่ที่ช่วงไหล่ผม ผมมองหน้า พี่เค้ายิ้มแล้วเอาผ้าปิดหน้าผมคืน “ไม่ต้องมอง
พี่อายนะ” แต่ผมแอบมองต่ำลอดผ้า เห็นพี่เค้าแหวกกางเกงในตรงซอกขา
เนินพร้อมขนรำไรก็โผล่ถ่างขาออกเห็นรูแดงๆๆรำไรออกมา
แล้วพี่เค้าก็กดสะโพกเอามือประคองจู๋ผมใส่ในรูหอยเธอมันสวบนุ่มอุ่นรัดตุบตุบเธอซีดปากเบาเบา
ผมไม่กล้ามองได้แต่หลับนิ่งในผ้า พยายามเอื้อมมือมาจับหน้าอกเธอแต่เธอปัดมือออก
“เดี๋ยวเสื้อพี่ยับ “ เธอกดมือผมวางลงแล้วเริ่มเขย่าสะโพก โยกขึ้นลงเป็นจังหวะแล้วก็เร็วขึ้นเร็วขึ้น
จนเตียงสั่นกดมือผมแน่นมีเสียงครางเบาเบา
ผมแอ่นสะโพกสวนขึ้นไปเธอร่อนเอวส่ายแล้วเด้งกลับลงมาจนกดสะโพกแล้วกระตูกเอวเป็นช่วงช่วง
เสียวจนสุดจะอดกลั้นอบอุ่นตอดตุบๆๆๆภายในพร้อมพร้อมกับที่ผมพุ่งน้ำรักใส่ในช่องคลอดเธอ
พี่เค้ากดสะโพกบดขยี้ลงบนหนอกผมไปมาๆๆร้องเบาเบา แช่อยู่สักครู่แล้วก็ลุกจากเตียง
จัดเสื้อผ้าอยู่ข้างเตียงผม
แล้วหันมาช่วยเช็ดร่องรอยตามหน้าขาผมที่นองด้วยน้ำของเราไปหมด
พร้อมกับเช็ดรูดจู๋ผมจนเสียวไปหมด แล้วก็มีเสียงเคาะประตู เธอหันมาเปิดหน้าผม
เอานิ้วจุ๊ปาก แล้วเดินไปเปิดประตู “คนไข้เค้าอายพี่เลยล็อคประตู”
พี่เค้าบอกผู้ช่วยที่เอาเสื้อผ้ามาให้
แล้วอีกสองคืนพี่เค้าก็มาเฝ้าไข้พิเศษผมช่วงตีหนึ่งทุกวัน..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น